Πώς μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η φωνή του Θεού, ότι ο Κύριος έχει εμφανιστεί για να εργαστεί;
Πώς μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η φωνή του Θεού, ότι ο Κύριος έχει εμφανιστεί για να εργαστεί;
2019-07-01
Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:
«Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:13).
«Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Κεφάλαια Αποκάλυψης 2-3).
«Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Κατά Ιωάννην 10:27).
Σχετικά λόγια του Θεού:
Τα λόγια του ενσαρκωμένου Θεού αποτελούν την απαρχή μιας νέας εποχής, καθοδηγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα, αποκαλύπτουν μυστήρια και δείχνουν στον άνθρωπο την κατεύθυνση προς μια νέα εποχή. Η διαφώτιση που αποκτά ο άνθρωπος δεν είναι παρά μια απλή άσκηση ή γνώση. Δεν μπορεί να καθοδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα προς μια νέα εποχή ή να αποκαλύψει το μυστήριο του ίδιου του Θεού. Ο Θεός, εν τέλει, είναι Θεός, ενώ ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Ο Θεός έχει την ουσία του Θεού, ενώ ο άνθρωπος έχει την ουσία του ανθρώπου.
από το «Μόνο αυτός που βιώνει το έργο του Θεού πιστεύει αληθινά στον Θεό»
Όταν ενσαρκώνεται ο Θεός αυτήν τη φορά, το έργο Του είναι να εκφράσει τη διάθεσή Του, κυρίως μέσα από παίδεμα και κρίση. Έχοντας αυτό ως θεμελιώδη λίθο, φέρνει περισσότερη αλήθεια στον άνθρωπο, δείχνει περισσότερους τρόπους άσκησης και συνεπώς πετυχαίνει τον στόχο Του να κατακτήσει τον άνθρωπο, και να τον λυτρώσει από τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Αυτό βρίσκεται πίσω από το έργο του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας.
από το «Μόνο αυτός που βιώνει το έργο του Θεού πιστεύει αληθινά στον Θεό»
Τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός χρησιμοποιεί μια ποικιλία από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ' Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, αυτά τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό, λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα μόνο λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Αυτές οι μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια, την οποία ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί πλήρως να είναι υποταγμένος στον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης, είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και η αλήθεια για τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι' αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει την διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ' Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.
από το «Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια»
Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη φτάσει. Τα πάντα στη δημιουργία θα ταξινομηθούν ανάλογα με το είδος τους και θα καταταχθούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει το αποτέλεσμα της ανθρωπότητας και τον προορισμό της. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδεμα και κρίση, τότε δεν υπάρχει τρόπος να αποκαλυφθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω του παιδέματος και της κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί το αποτέλεσμα όλης της δημιουργίας. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό πρέπει να καταταχθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα κατηγοριοποιηθούν ανάλογα με το είδος τους. Μέσω του παιδέματος και της κρίσης θα αποκαλυφθεί το αποτέλεσμα όλης της δημιουργίας, έτσι ώστε το κακό να τιμωρηθεί και το καλό να ανταμειφθεί και όλοι οι άνθρωποι θα υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω του δίκαιου παιδέματος και της κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του έχει φτάσει σε υπερβολικό βαθμό, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού, η οποία συνίσταται κυρίως στο παίδεμα και την κρίση και αποκαλύπτεται τις έσχατες ημέρες, μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει τον άνθρωπο πλήρως. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να αποκαλύψει το κακό και κατ' αυτόν τον τρόπο να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους. [...] Κατά τις έσχατες ημέρες, μόνο η δίκαιη κρίση μπορεί να κατατάξει τον άνθρωπο ανάλογα με το είδος του και να φέρει τον άνθρωπο σε μια νέα σφαίρα. Κατ' αυτόν τον τρόπο, όλη η εποχή ολοκληρώνεται μέσω της δίκαιης διάθεσης της κρίσης και του παιδέματος του Θεού.
από το «Το όραμα του έργου του Θεού (3)»
Όταν οι άνθρωποι βιώνουν το έργο του Θεού, η πρώτη γνώση τους για Εκείνον είναι ότι είναι ακατάληπτος, σοφός και θαυμάσιος, και ασυνείδητα Τον σέβονται και νιώθουν το μυστήριο του έργου που κάνει, το οποίο απλώνεται πέρα από το μυαλό του ανθρώπου. Οι άνθρωποι θέλουν απλώς να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις Του, να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες Του· δεν θέλουν να Τον υπερβούν, διότι το έργο που κάνει υπερβαίνει τη σκέψη και τη φαντασία του ανθρώπου και δεν μπορεί να επιτελεστεί από τον άνθρωπο. Ακόμα και ο ίδιος ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τις δικές του ανεπάρκειες, ενώ Εκείνος έχει ανοίξει ένα νέο μονοπάτι και έρχεται να φέρει τον άνθρωπο σε έναν νεώτερο και πιο όμορφο κόσμο, έτσι ώστε η ανθρωπότητα να κάνει μια νέα πρόοδο και ένα νέο ξεκίνημα. Αυτό που οι άνθρωποι αισθάνονται γι' Αυτόν δεν είναι ο θαυμασμός, ή μάλλον, δεν είναι μόνο ο θαυμασμός. Η βαθύτερη εμπειρία τους είναι δέος και αγάπη, το συναίσθημά τους είναι ότι ο Θεός είναι πράγματι θαυμάσιος. Κάνει έργο που ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει, λέει πράγματα που ο άνθρωπος δεν μπορεί να πει. Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει το έργο Του νιώθουν πάντα ένα απερίγραπτο συναίσθημα. Οι άνθρωποι με βαθύτερες εμπειρίες αγαπάνε ιδιαίτερα τον Θεό. Πάντα νιώθουν την ομορφιά Του, αισθάνονται ότι το έργο Του είναι τόσο σοφό, τόσο υπέροχο, και αυτό δημιουργεί άπειρη δύναμη μεταξύ τους. Δεν είναι ο φόβος ή η περιστασιακή αγάπη και σεβασμός, αλλά το βαθύ συναίσθημα της συμπόνιας και της ανεκτικότητας του Θεού στον άνθρωπο. Ωστόσο, οι άνθρωποι που έχουν βιώσει την παίδευση και την κρίση Του, αισθάνονται ότι Εκείνος είναι μεγαλοπρεπής και απρόσβλητος.
από το «Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου»
Τα λόγια Του φέρουν ζωοδόχο δύναμη και μας δείχνουν πώς πρέπει να βαδίσουμε και μας βοηθούν να καταλάβουμε ποια είναι η αλήθεια. Τα λόγια Του αρχίζουν να μας έλκουν, αρχίζουμε να εστιάζουμε στον τόνο και τον τρόπο της ομιλίας Του και υποσυνείδητα αρχίζουμε να ενδιαφερόμαστε για τη φωνή της καρδιάς αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου. Κάνει επίπονες προσπάθειες για εμάς, χάνει τον ύπνο και την όρεξή Του για εμάς, κλαίει για εμάς, αναστενάζει για εμάς, υποφέρει στη νόσο για εμάς, ταπεινώνεται για χάρη του προορισμού και της σωτηρίας μας κι η καρδιά Του αιμορραγεί και δακρύζει για την αναισθησία και την επαναστατικότητά μας. Αυτό που έχει και είναι υπερβαίνει έναν συνηθισμένο άνθρωπο και δεν μπορεί να αποκτηθεί ούτε να επιτευχθεί από οποιονδήποτε διεφθαρμένο. Επιδεικνύει ανοχή και υπομονή που δεν κατέχει κανείς συνηθισμένος άνθρωπος και την αγάπη Του δεν την έχει κανένα ον σε όλη την πλάση. Κανείς άλλος εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να ξέρει όλες τις σκέψεις μας ή να έχει τέτοια κατανόηση για τη φύση και την ουσία μας ή να κρίνει την επαναστατικότητα και τη διαφθορά της ανθρωπότητας ή να μας μιλάει και να εργάζεται ανάμεσά μας για λογαριασμό του επουράνιου Θεού. Κανείς, εκτός από Αυτόν, δεν μπορεί να κατέχει την εξουσία, τη σοφία και την υπεροχή του Θεού. Η διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι εκπέμπονται, εξ ολοκλήρου, από Αυτόν. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να μας δείξει την οδό και να μας φέρει το φως. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να αποκαλύψει τα μυστήρια που ο Θεός δεν έχει φανερώσει από τη δημιουργία μέχρι σήμερα. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να μας σώσει από τα δεσμά του Σατανά και τη διεφθαρμένη διάθεσή μας. Εκπροσωπεί τον Θεό και εκφράζει την φωνή της καρδιάς του Θεού, την ενθάρρυνση του Θεού και την κρίση του Θεού προς όλη την ανθρωπότητα. Αυτός έχει ξεκινήσει μια νέα εποχή, μια νέα περίοδο, και έφερε νέο ουρανό και γη, νέο έργο και μας έφερε ελπίδα και τερμάτισε το μάταιο βίο που διήγαμε και μας επέτρεψε να δούμε καθαρά την οδό της σωτηρίας. Έχει κατακτήσει ολόκληρη την ύπαρξή μας και κέρδισε την καρδιά μας. Από εκείνη τη στιγμή και εφεξής, το μυαλό μας αποκτά συνείδηση και το πνεύμα μας φαίνεται να αναζωογονείται: Αυτός ο συνηθισμένος, ασήμαντος άνθρωπος, που ζει ανάμεσα μας και έχει εδώ και καιρό βιώσει την απόρριψή μας - δεν είναι άραγε ο Κύριος Ιησούς, ο οποίος είναι πάντα στις σκέψεις μας, και τον οποίον εμείς λαχταρούμε νύχτα μέρα; Ιδού Αυτός! Ιδού όντως Αυτός! Είναι ο Θεός μας! Είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή!
από το «Ιδού η εμφάνιση του Θεού με την κρίση και την παίδευσή Του»
Πηγή από: Αστραπή της Ανατολής